انتظار ميرود معرفي فناوري نانو در پزشكي منجر به پيشبرد تصويربرداري تشخيص سرطان و استانداردهاي لازم براي دارو درماني گردد. فناوري نانو بينشي دقيق در مورد ساختار، عملكرد و سطح سازماني بيوسيستم در مقياس نانو را ارائه ميكند.
نانوذرات نقره ميتوانند دستخوش تكنيكهاي پوششي ازيك سطح پوششي و عامل دار كه بتوان بسترهايي را اضافه نمود، شوند. هنگامي كه نانو ذرات پوشانده ميشوند در سطحي همانند اسيد سيليسيك در سيليكا به وجود ميآيد. بسترها را ميتوان از طريق اتر ثابت و ارتباطات استر كه به سرعت توسط آنزيمهاي متابوليك تجزيه نشدهاند، اضافه نمود. كاربردهاي شيمي درماني اخير منجر به طراحي داروهاي ضد سرطان با يك ارتباط دهندهٔ عكس از قبيل ortho-nitrobenzyl bridge و اتصال آن به بستر در سطح نانو ذرات شده است. مجموعه نانو ذرات با مقدار سميت پايين ميتواند تحت سوخت و ساز بدن براي زمان لازم جهت توزيع از طريق سيستم بدن دوام بياورد. اگر يك تومور سرطاني جهت درمان مورد هدف قرار بگيرد، نور فرابنفش را ميتوان در منطقهٔ توموري نهاد. انرژي الكترومغناطيسي نور منجر به ارتباط دهندهٔ پاسخگوي عكس براي شكستن در بين دارو و بستر نانوذرات ميگردد. در حال حاضر، اين دارو در شكل فعال براي عمل در تومورهاي سرطاني شكسته و انتشار مييابد. مزاياي پيش بيني شده براي اين متد، اين است كه دارو بدون تركيبات بسيار سمي توزيع ميشود، داروها بدون اشعهٔ مضر منتشر ميشوند، و يا متكي بر واكنش شيميايي جهت رخ دادن ميباشد و يا دارو ميتواند بصورت انتخابي در يك بافت هدف منتشر شود.[۸]
رويكرد دوم، ضميمهٔ يك داروي شيمي درماني به طور مستقيم به سطح عاملدار نانوذرات نقره تركيب شده با يك گونه نوكلئوفيليك براي انجام يك واكنش شيميايي ميباشد. براي مثال، اگر مجموعه داروي نانوذرات وارد شود يا در مجاورت بافت هدف يا سلول قرار بگيرد، glutathione monoester را ميتوان به موقعيت اضافه نمود. اكسيژن استر هسته، به سطح عاملدار نانوذرات از طريق ارتباط دهندهٔ استر جديد در زماني كه دارو به محيط اطراف خود منتشر ميشود، ضميمه خواهد گرديد. در حال حاضر دارو فعال ميباشد و ميتواند عملكرد بيولوژيكي در سلولها را به محيط اطراف با تعاملات نامطلوب به ساير بافتها اعمال نمايد.
انتظار ميرود معرفي فناوري نانو در پزشكي منجر به پيشبرد تصويربرداري تشخيص سرطان و استانداردهاي لازم براي دارو درماني گردد. فناوري نانو بينشي دقيق در مورد ساختار، عملكرد و سطح سازماني بيوسيستم در مقياس نانو را ارائه ميكند.
نانوذرات نقره ميتوانند دستخوش تكنيكهاي پوششي ازيك سطح پوششي و عامل دار كه بتوان بسترهايي را اضافه نمود، شوند. هنگامي كه نانو ذرات پوشانده ميشوند در سطحي همانند اسيد سيليسيك در سيليكا به وجود ميآيد. بسترها را ميتوان از طريق اتر ثابت و ارتباطات استر كه به سرعت توسط آنزيمهاي متابوليك تجزيه نشدهاند، اضافه نمود. كاربردهاي شيمي درماني اخير منجر به طراحي داروهاي ضد سرطان با يك ارتباط دهندهٔ عكس از قبيل ortho-nitrobenzyl bridge و اتصال آن به بستر در سطح نانو ذرات شده است. مجموعه نانو ذرات با مقدار سميت پايين ميتواند تحت سوخت و ساز بدن براي زمان لازم جهت توزيع از طريق سيستم بدن دوام بياورد. اگر يك تومور سرطاني جهت درمان مورد هدف قرار بگيرد، نور فرابنفش را ميتوان در منطقهٔ توموري نهاد. انرژي الكترومغناطيسي نور منجر به ارتباط دهندهٔ پاسخگوي عكس براي شكستن در بين دارو و بستر نانوذرات ميگردد. در حال حاضر، اين دارو در شكل فعال براي عمل در تومورهاي سرطاني شكسته و انتشار مييابد. مزاياي پيش بيني شده براي اين متد، اين است كه دارو بدون تركيبات بسيار سمي توزيع ميشود، داروها بدون اشعهٔ مضر منتشر ميشوند، و يا متكي بر واكنش شيميايي جهت رخ دادن ميباشد و يا دارو ميتواند بصورت انتخابي در يك بافت هدف منتشر شود.[۸]
رويكرد دوم، ضميمهٔ يك داروي شيمي درماني به طور مستقيم به سطح عاملدار نانوذرات نقره تركيب شده با يك گونه نوكلئوفيليك براي انجام يك واكنش شيميايي ميباشد. براي مثال، اگر مجموعه داروي نانوذرات وارد شود يا در مجاورت بافت هدف يا سلول قرار بگيرد، glutathione monoester را ميتوان به موقعيت اضافه نمود. اكسيژن استر هسته، به سطح عاملدار نانوذرات از طريق ارتباط دهندهٔ استر جديد در زماني كه دارو به محيط اطراف خود منتشر ميشود، ضميمه خواهد گرديد. در حال حاضر دارو فعال ميباشد و ميتواند عملكرد بيولوژيكي در سلولها را به محيط اطراف با تعاملات نامطلوب به ساير بافتها اعمال نمايد.